Analog Fotografçılık Macerasında Film Denemeleri

Analog fotografçılık çok fena sardı, çok.

Önceden Lomo ile balık gözü efektli fotograflar çekip gayet tasasız ve mutlu olurken şimdi Canon AV-1 yüzünden kafayı film stoklamakla, ebay'den değişik lensler aramakla, Sirkeci'den B modu pozlamasında kullanmalık deklanşör kablosu aramakla bozmuş durumdayım. Yanlış anlaşılmasın, çok da hoşuma gidiyor bu uğraş. Sevdicekle birlikte makinalarda 3'er 4'er makara filmi Eminönü, Sirkeci, Beyazıt, Galata, Karaköy, Beyoğlu gibi sıkça uğradığımız yerlerde ve Büyükada gibi bir anda karar verilen bir yerde bir çırpıda bitiriverdik. Ortaya çıkan fotograflara ise bayıldık! Şu sıralar instagram hesaplarımızda sadece bu fotograflara yer veriyoruz desek yeridir.

Makinaların ve lenslerin temizlğinden elimize geçen fotograflarla emin olduktan sonra iş kullandığımız filmler arasından bundan sonra kullanacağımız filmi seçmeye geldi. Çok fotograf çektiğimizden ve film kalitelerinden bihaber olduğumuzdan, bütçemizi sarsmaması açısından kendimize başlangıçta film başına 10 Lira'lık bir üst limit koyduk.

Nacizane film incelemelerime geçmeden önce bayat film hakkında birkaç satır yazmak istedim.

İkimizde de bayat film kullanma konusunda büyük bir heves var. Ancak bayat filmler konusunda şöyle bir yanılgı mevcut; her tarihi geçen filmin bayat olduğu. Kağıt üzerinde doğru ama fotografa yansıma konusunda değil maalesef. Filmler artık depolarda, ofislerde ya da evlerde optimum koşullarda, en kötü ihtimalle oda sıcaklığında ve kutularında saklanıyor olmalarından olsa gerek, son kullanma tarihleri üzerinden yıllar da geçse pek mutasyona uğramıyorlarmış, bunu gördük.

Bayat film ararken karşımıza çıkan ilk marka Tudor oldu. Tudorcolor XLX200 firmanın Istanbul piyasasında bulunan 36 pozluk ve 200 ASA'lık tek ürünü.

Sirkeci civarında 6-7 Lira'ya bulunabilen bu bayat filmlerin üzerindeki son kullanım tarihleri 2014 Eylül olarak görünüyor. Elimize geçen baskılar sonucu dikkatimizi ilk çeken keskin hatlar, düşük gren (grain) ve canlı renkler oldu. Filmlerde ya da baskılarda bayatlama kaynaklı herhangi bir hata, renk patlaması, solma vs. göremedik.

Tudor ile kıyaslamak için taze ve uygun fiyatlı film ararken karşımıza iki farklı markanın filmi çıktı. 

Bunlardan ilki Fujifilm'in Fujicolor C200 adlı 36 pozluk ve 200 ASA'lık ürünü.

Film Fujifilm'in resmi sitesinde nedense daha üst bir seri olan Superia serisi fotografıyla tanıtılıyor ancak kesinlikle aynı filmler olmadığını söyleyebilirim. Superia serisi ciddi anlamda kalite farkına sahip.

Bu ürüne dönecek olursak, kendisi Sirkeci civarında 7,5 - 10 Lira arası fiyatlara rahatlıkla bulunabilen, son kullanım tarihi 2017 Ağustos olan bir film. Resmi sitesinde "100 ASA'lık filmler kadar keskin görüntüler" gibi bir ibare mevcut, kesinlikle katılıyorum. Makinamda bu filmden 2 ya da 3 makara bitirdim ve kendisi hakkında yapabileceğim en doğru yorum, dijitale yakın keskinlikte fotograflar verdiğidir. Tudor'daki gibi keskin hatlar, düşük gren ve canlı renkler veren bir film. Fotografçılıkla ilgili birkaç yabancı forumda bu filmin yukarda kısaca bahsettiğim Tudorcolor XLX 200 ile aynı film olduğu, Tudor markasıyla ayrıca satıldığı şeklinde yorumlara denk geldim. Bence doğruluk payı bir hayli yüksek, lakin iki ayrı filmden çıkan fotografları birbirlerinden ayırt etmek oldukça güç.

Ucuz ve kaliteli film arayanlar için bence ideal seçim olacaktır.

Taze filmlerimizin ikincisi Kodak'ın ürettiği Colorplus. Yine 36 pozluk ve 200 ASA'lık bir film.

Sirkeci piyasasından 8,5-10 Lira arasına, tazesi 2016, bayatı 2015 son kullanım tarihli olarak bulunabilen bu filmden çıkan baskılarda gözümüze çarpan en belirgin detay fotograflardaki, bilhassa beyaz tonlarındaki hafif sarartıydı. Kontrast yüksekliği konusunda Tudor ya da Fuji kadar olmadığını söyleyebilirim, en azından kendi makinalarımızdan çıkan sonuçlara bakarak. 

Fotograflarında daha sıcak tonları sevenler için uygun bir film olabilir, ben tercih edeceğimi pek sanmıyorum. Ambalajına ve filmin sarı rengine bayılan sevdicek içinse minik bir sürpriz yapıp bu anahtarlığı hazırladım. :)

Dördüncü ve son filmimiz, aynı zamanda en çok hoşumuza giden film oldu. Kullandığımız Fujifilm Superia 200, 2012 Mayıs son kullanma tarihli bayat bir film ancak bayat film etkilerini hiç de taşımamakla birlikte bize üzerindeki Superia ibaresinin hakkını veren fotograflar verdi diyebilirim.

Diğerlerinin aksine 24 pozluk olan film banyo başına maliyette bize biraz dezavantaj yaratsa da bunu fotograf kalitesiyle unutturdu diyebiliriz. Yüksek kontrast, ortalama üzeri gren, canlı renkler, kendini belli eden gölgeler ve düşük ışık performansıyla en çok beğendiğimiz film oldu. Fiyat olarak tazeleri 17 Lira, bayatları 10 Lira'dan satılmakta olan bu filmlerin bayat olanlarını yukarıdaki diğer üç film kadar kolay bulmak pek mümkün değil. 

Bir sonraki film incelemesi yazımı imkanım olursa 400 ASA'lık filmleri deneyip yazmak istiyorum. Şimdiye kadar yalnızca Lomography'nin 400 ASA'lık renkli filmini yeterince denedim, ilerde yanına birkaç arkadaş daha eklemek lazım. :)