Nisan ayından bu yana buralara neden hiç uğramadığımı kendime sorduğumda somut bir yanıtım olmadığını fark ediyorum. Blog tasarımı için saatlerce uğraş, yerleşimdi, endi, boydu, widgettı ayarla, üstüne bir de yıllık 40 küsür lira alan adı ücreti öde ama 8 ay boyunca tek bir yazı yazma.
Bunun adı depresyon soslu üşengeçlik.
Çok kötü geçti 2017. Maddi ve manevi anlamda zorlukların tavan yaptığı, bunaltıların pek eksilmediği, ileride hiç de hoş hatırlamayacağım bir yıl oldu benim için. Şu saat itibariyle tek beklentim geçtiğim 364 günü bana tamamen unutturacak yeni bir yıl. Bu vesileyle doğru düzgün yazı yazmadığım blogumu takip etmeye devam etmiş herkesin yeni yılını kutlarım; umarım hayatta aradığınız her şeyi fazlasıyla bulacağınız bir yıl geçirirsiniz.
2017'nin Nisan'ından bu yana neler olduğuna gelecek olursak, etkinlik anlamında bir önceki yıla oranla çok kısır bir yıl oldu; maddi zorlukların bunda etkisi çok büyük. Yıl sonu itibariyle halen maddi anlamda bir denge tutturabilmiş değilim, iş bulma sürecinin beklediğimden uzun sürmesinin bunda çok payı var.
İş demişken, evet iş buldum, hem de hiç ummadığım bir anda ve hiç ummadığım bir biçimde. Sanırım yılın en olumlu olayı bu oldu. Ağustos ortasından bu yana kendimi acayip bir temponun içinde ve sürekli artan sorumlulukların arasında buluyorum, iş yetiştirmek için sabahladığım oluyor, hayatım boyunca MS Excel başında harcadığım zamanın on katını bir ayda harcıyorum ama yine de şikayetçi değilim, yakın gelecekte daha güzel şeylerin olacağına inanıyorum.
#kendinegel :)
Geçtiğimiz yılın dökümünü yapmak isterdim ama yukarıda da belirttiğim gibi, o kadar kısır ve üzüntülerle dolu bir yıl oldu ki içimden gelmedi. Söyleyebileceğim tek şey, Başka Sinema'nın ne kadar muazzam bir şey olduğudur. Sinema anlayışımı tamamen değiştiren, ufkumu kocaman açan, inanılmaz bir organizasyon. Bu yıl en sık yaptığımız şey Başka Sinema filmleri izlemekti, bu yüzden buradan kendilerine kocaman bir teşekkürü borç bilirim.
#BizeHerGünFestival :)
Yine yeniden, hayatımdaki varlığına her gün şükrettiğim insana binlerce teşekkür borçluyum; bana bu yolda eşlik ettiği ve beni hiç yalnız bırakmadığı için, o olmasaydı bu yıl nasıl olurdu düşünemiyorum. Bütün olumsuzluklara karşın tek bir insanın varlığı bile hayatı çekilir kılabiliyor. Öyle bir sevmek ki hapşırasım gelmesi hatta!
Yeni yıla şunun şurasında 10 dakika kalmışken bana müsaade, bloga bol bol yazdığım bir yıl olmasını diliyorum çünkü buraya sık yazıyorsam keyfim yerinde demektir.
Sevgiler. ;)
